Έκθεση μαθητή δημοτικού με θέμα τι να ζητήσω από τον Θεό
(Το δέντρο μιας τέτοιας νέας γενιάς εμείς το ποτίζουμε…!! )
«Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ.
Θέλω να με κάνεις τηλεόραση!
Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου.
Να έχω το δικό μου χώρο.
Να έχω την οικογένειά μου γύρω από εμένα.
Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω.
Θέλω να έχω την ίδια φροντίδα που έχει και η τηλεόραση όταν δεν λειτουργεί,.. θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με ακούνε όπως οι άλλοι χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις.
Όταν θα είμαι τηλεόραση, θα έχω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται σπίτι από τη δουλειά ακόμα κι αν είναι κουρασμένος.
Και θέλω τη μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημένη και στενοχωρημένη, αντί να με αγνοεί.
Θέλω τ΄ αδέλφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου.
Θέλω να νοιώθω ότι η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε πότε, μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα.
Και το τελευταίο, κάνε με έτσι ώστε να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους.
Θεέ μου, δε ζητάω πολλά. Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση! »
Τη δασκάλα που την διάβασε , καθώς τη βαθμολογούσε, την έκανε να κλάψει. Ο σύζυγός της που μόλις είχε μπει στο σπίτι, τη ρώτησε:
- Τι σου συμβαίνει;
Αυτή απάντησε…
-Διάβασε αυτή την έκθεση την έχει γράψει ένας μαθητής μου...
Αφού τη διάβασε ο σύζυγος είπε…
-Το καημένο το παιδί!! Τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοί...!!!
Τότε αυτή τον κοίταξε λυπημένα και του είπε:
- Αυτή η έκθεση είναι του γιου μας!...