FORUM

 

Πλοήγηση forum
Θα πρέπει να συνδεθείτε για να μπορείτε να δημοσιεύσετε στο φόρουμ.

Μια παραβολή για τη θλίψη στη ζωή μας

«Εις ένα κοσμηματοπωλείον βλέπω δύο πολύτιμα πετράδια, είναι τα ίδια, όμοια στο χρώμα, στο μέγεθος, καθαρά και ωραία. Αλλά το ένα είναι πολύ πιο λαμπερό και ακτινοβολεί, ενώ το άλλο είναι θαμπό. Ο κοσμηματοπώλης μου εξηγεί: “Είναι η ίδια πέτρα μου λέγει αλλ’ η μιά, αυτή που λάμπει, είναι πολύ δουλε...μένη, έχει 80 πλευρές μικροσκοπικές, ενώ η άλλη, η θαμπή, έχει μόνον 8. Δεν είναι δουλεμένη, όπως η άλλη”.

Τότε εσκέφθην και είπα μέσα μου, “κύτταξε, κάθε πλευρά θα πη και μια κοψιά, με σκληρό εργαλείο, έπειτα λείανσις, κατεργασία στον τροχό, λουστράρισμα κ.λπ. Αν είχε στόμα τώρα η πέτρα αυτή θα μου έλεγε: Να ’ξερες τι υπέφερα για να φθάσω σ’ αυτή τη θέση! 80 κοψιές, τροχοί, βάσανα!’. Ναι, αλλά τώρα όλα αυτά πέρασαν, θα της έλεγα και σου μένει αυτή η αναφαίρετη λάμψη και ωραιότης”.

 

Έτσι είναι και με τα βάσανα και τας δοκιμασίας των πιστών. Είναι “προς το συμφέρον, εις το μεταλαβείν τη αγιότητος Αυτού”, διά να λάμπωμεν αιωνίως εν τη δόξη του Πατρός»

 

Από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κούρκουλα “500 πετράδια”