Κάποτε και Σήμερα η καθημερινότητά μας
Κάποτε: Ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές.
Σήμερα: Έχει δύο.
Κάποτε: Δουλεύαμε οκτώ ώρες.
Σήμερα: Έχουμε χάσει το μέτρημα.
Κάποτε:Είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας.
Σήμερα: Τα λέμε μέσω sms ,messenger και Viber και αυτό στα κρυφά.
Κάποτε: Είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας.
Σήμερα: Κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 4-5 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.
Κάποτε: Πίναμε νερό από τις πηγές ή της βρύσης και ήμασταν μια χαρά.
Σήμερα: Πίνουμε εμφιαλωμένο και αρρωσταίνουμε.
Κάποτε: Παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες.
Σήμερα: Παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation και στο pc.
Κάποτε: Είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε.
Σήμερα: Έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.
Κάποτε: Κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι.
Σήμερα: Κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ 3000 κυβικών.
Κάποτε: Είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας.
Σήμερα:Δεν έχουμε χρόνο για κανένα.
Κάποτε: Η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό.
Σήμερα: Είναι.... κουταμάρα.
Κάποτε: Λέγαμε καλημέρα σε έναν περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό.
Σήμερα: Μας τα λέει ο navigator.
Κάποτε: Ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και ήμασταν ευτυχισμένοι.
Σήμερα:. Ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δε χωράμε μέσα.
Κάποτε: Είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάηδημα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος.
Σήμερα:Τα βλέπουμε στην τηλεόραση.
Κάποτε: Ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά.
Σήμερα: Το λέμε και με SMS.
Κάποτε: Αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια.
Σήμερα:. Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.
Κάποτε: Τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από ανθρώπους σαν τον Σεφέρη
Σήμερα: Παίρνουν από τον κάθε αποτυχημένο της μιας βραδιάς.
Κάποτε: Ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία.
Σήμερα: Δεν πάμε γιατί είναι μπανάλ και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.
Κάποτε: Μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.
Σήμερα: Έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ.
Κάποτε: Οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή.
Σήμερα: Τραγουδούν με κάτι άλλο.
Κάποτε: Ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη.
Σήμερα: Ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.
Κάποτε: Είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος».
Σήμερα:Λέμε «Αυτός φταίει».
Κάποτε: Τα παιδιά έβλεπαν στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα.
Σήμερα: Βλέπουν όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν τους κακούς.
Κάποτε: Νοιαζόμασταν για τον γείτονα.
Σήμερα: Τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.
Κάποτε: Ζούσαμε με έναν μισθό.
Σήμερα: Ζούμε με τους μισθούς που θα πάρουμε.
Κάποτε: Περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό.
Σήμερα: Μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια.
Κάποτε: Τα δανεικά τα έδινε ο αδελφός.
Σήμερα: Μας δανείζουν οι τράπεζες.
Κάποτε: Δουλεύαμε για να ζήσουμε.
Σήμερα: Ζούμε για να δουλεύουμε.
Κάποτε: Δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο αισιόδοξοι, ακόμη κι ευτυχισμένοι!
Σήμερα: Έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.
Κάποτε: Ο άνθρωπος είχε Α Ξ Ι Ε Σ και πάλευε γι' αυτές.
Σήμερα: Έχει συμφέρον και βόλεμα.
Αυτό το «Κάποτε» το έλεγαν… Ζ Ω Η!...