Σήμερα παγωτά μπορεί να βρει κανείς πάρα πολύ εύκολα, όλες της εποχές του χρόνου. Τα παλιότερα χρόνια όμως, παρ’ όλο που το παγωτό άρεσε σε πολλούς ήταν αρκετά πολύ δύσκολο να το βρεις εκτός πόλης αλλά και εκτός καλοκαιριού .
Το καλοκαίρια στις πόλεις υπήρχαν αρκετοί που έφτιαχναν παγωτό με δικό τους τρόπο παρασκευής και πιο αγνά διατροφικά υλικά , όπως το γάλα κ.α.
Το παγωτό το διατηρούσαν ,από ότι μας έχουν πει, παγωμένο σε ένα κυλινδρικό μεταλλικό δοχείο, χωμένο σε ένα φαρδύτερο δοχείο που ήταν γεμάτο με κομμάτια πάγου. Το σερβίριζαν σε κυπελλάκια ή σε χωνάκια .Το δοχείο το μετέφεραν με τα χέρια ή με ιδικό μηχανισμό ποδηλάτου.
Αυτό το παγωτό δεν ήταν πολύ ακριβό , αλλά δεν ήταν πολλοί αυτοί που το αγόραζαν , γιατί παλιότερα δεν είχαν όλοι οι άνθρωποι χρήματα να καταναλώνουν κάποια υλικά αγαθά που δεν ήταν αναγκαία και απαραίτητα για τη διατροφή τους, όπως έχουμε σήμερα.
- Στη φωτογραφία,Παγωτατζής στη Θεσσαλονίκη . Ιούνιος 1946: Φωτογραφικό Αρχείο Μπενάκη.
Πηγή φωτογραφίας: annagelopoulou.blogspot
Team net-periodiko.gr
