Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν. Η Αγία μας Εκκλησία την εβδομάδα που προηγείται της Αναστάσεως του Κυρίου ονόμασε Μεγάλη, όχι γιατί η εβδομάδα αυτή έχει μεγαλύτερη χρονική διάρκεια σε σχέση με τις άλλες του χρόνου, αλλά για τα θαυμαστά γεγονότα που εορτάζονται την εβδομάδα αυτή. Ονομάζεται και Αγία εβδομάς.
Μεγάλη Εβδομάδα, η εβδομάδα των παθών του Κυρίου. Ο Σωτήρας μας Χριστός εκουσίως οδηγείται στο Πάθος, στον Σταυρικό θάνατο. Για τις δικές μας αμαρτίες.
Σάββατο του Λαζάρου, Κυριακή τω Βαΐων, δυο σημαντικές και κομβικές ημέρες της εκκλησιαστικής ζωής της Ορθοδοξίας. Εορτές Δεσποτικές. Αναφερόμενες στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.
Διανύουμε ήδη την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα των παθών του Κυρίου, τα οποία κορυφώνονται τη Μ. Παρασκευή και μας οδηγούν στην πιο λαμπρή ημέρα. Στην Ανάσταση του Θεανθρώπου, στη νίκη της Ζωής επί του θανάτου.
Ἡ Μοῦσα Γρηγόριος, οὗ Νύσσα θρόνος, οὐ Πιερίαν, ἀλλ᾿ Ἐδὲμ σκηνὴν ἔχει. Γρηγόριον δεκάτῃ θανάτου κνέφας ἀμφεκάλυψεν.
Την πρώτη ημέρα του κοσμικού έτους εορτάζει η Αγία μας Εκκλησία την κατά σάρκα περιτομή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ο Χριστός υπέστη την περιτομή από άκρα φιλανθρωπία προς εμάς κατά την επιταγή του παλαιού Νόμου. Από τους Αγίους Πατέρες παραλάβαμε να πανηγυρίζομε κάθε έτος την περιτομή του Κυρίου και να τη θεωρούμε Δεσποτική εορτή. Όπως καταδέχτηκε ο Κύριος και έλαβε όλα τα ιδιώματα της ανθρώπινης φύσεως, τα αδιάβλητα (δηλαδή ακατηγόρητα) έτσι καταδέχτηκε και υπέστη την Περιτομή. Ο Χριστός έλαβε την Περιτομή για δυο λόγους. Ο πρώτος λόγος για να…
Ο Ιωσήφ ο Μνήστωρ, ο αρραβωνιαστικός της αειπαρθένου Παναγίας μας διαδραμάτισε καίριο ρόλο εις το Θείο σχέδιο της ενανθρωπήσεως του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Ήταν ο προστάτης του Ιησού Χριστού και της μητέρας Του Παναγίας.
Ελευθέριος ο θαυμαστός και ένδοξος Ιερομάρτυρας έλαμψε ως φωτεινό αστέρι κατά το δεύτερο ήμισυ του δευτέρου αιώνος. Οι γονείς του πλούσιοι και ευγενείς και ως την πίστη ευσεβέστατοι.
20 Σεπτεμβρίου 1942 Ο Λαός ο οποίος λησμονεί την Ιστορία του ή την μαθαίνει λανθασμένη είναι υποχρεωμένος να διαπράξει τα ίδια λάθη ή και χειρότερα. Η μελέτη της Ιστορίας βοηθά τους Λαούς. Όχι, δεν καλλιεργεί μίση και αντιπαλότητες. Αντίθετα, οδηγεί σε συμμαχίες και συμφιλίωση.
Πριν από 80 χρόνια, σαν σήμερα, ο γενναίος Ελληνικός Λαός με το χαμόγελο στα χείλη και αψηφώντας την αριθμητική υπεροχή του ιταμού δικτάτορα Μουσολίνι τρέχει να πολεμήσει στα χιονισμένα βουνά.
– Ενωμένος ο Ελληνικός Λαός με το χαμόγελο στα χείλη αγνοώντας τους ψιθύρους της γνωστής πέμπτης φάλαγγας προέβαλε τα στήθη του υπερασπίζοντας τα ιερά και τα όσια της φυλής.
Οι Ήρωες πολεμούν ως Έλληνες. Ο κάθε Λαός ο οποίος σέβεται τον εαυτό του και τιμά την Ιστορία του καθιερώνει τον εορτασμό σημαντικών επετείων της πορείας του. Η Ιστορία περιέχει τις χρυσές σελίδες με τα λαμπρά επιτεύγματα και τις νίκες.
Μακεδονικός αγώνας ονομάζεται ο ακήρυκτος πόλεμος μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων, κυρίως, και άλλων σλαβόφωνων λαών κατά την περίοδο 1904 έως 1908 με το θέατρο των συγκρούσεων να είναι η τουρκοκρατούμενη τότε Μακεδονία.
Τις πρώτες ημέρες του νέου εκκλησιαστικού έτους και σαράντα ημέρες από την επί του όρους μεταμόρφωση του Κυρίου μας η εκκλησία μας τοποθέτησε μια άλλη Δεσποτική εορτή. Στις 14 Σεπτεμβρίου εορτάζει την παγκόσμιο ύψωση του Τιμίου Σταυρού.
Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οικουμένῃ, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν
Την πρώτη Σεπτεμβρίου έχουμε δυο ¨πρωτοχρονιές¨. Την έναρξη της σχολικής χρονιάς και του εκκλησιαστικού έτους. Η κοινή ημερομηνία πρέπει κάτι να λέει και πολλά να συμβολίζει. Για τον ορθόδοξο ελληνικό λαό παιδεία και Ορθοδοξία συμβαδίζουν. Το ένα και το άλλο αποτελούν τις δυο όψεις του ιδίου νομίσματος.
Στίχος από τον δεύτερο ψαλμό του προφητάνακτος Δαυίδ, ο οποίος έζησε τον 10o αιώνα προ Χριστού, δηλαδή πριν από 3000 χρόνια από σήμερα.
Το 330 μ.Χ., 11 Μαΐου, θεμελιώνεται η Κωνσταντινούπολη και καθίσταται η πρωτεύουσα του βυζαντινού ελληνισμού (βυζαντινής αυτοκρατορίας). Σημείο αναφοράς παγκόσμιο για πολλούς αιώνες. Ακτινοβολεί ελληνικό πνεύμα και Ορθοδοξία.
Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο επονομαζόμενος και Βαπτιστής, είναι μεγάλη φυσιογνωμία. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός του απένειμε τον τίτλο αυτό λέγοντας κανείς άνθρωπος δε στάθηκε μεγαλύτερος αυτού. Ο Ιωάννης είναι σύγχρονος του Χριστού, συγγενής και ηλικιακά λίγο μεγαλύτερος από τον Θεάνθρωπο Κύριο.
Ευχαριστία και δοξολογία πρέπει εις τον Θεό. Ας φέρουμε εις την μνήμη μας δια ολίγον το ιστορικό δημιουργίας του σύμπαντος κόσμου. Αυτό το υπέροχο μεγαλείο το οποίο κάθε μέρα βιώνουμε και ως εκ τούτου δεν μας συγκινεί ιδιαιτέρως. Ας αναλογιστούμε για ποιον το εδημιούργησε ο Κτίστης του παντός.
Η μεγαλύτερη Θεομητορική εορτή είναι η του 15αύγουστου. Τιμάται η κοίμηση της Θεοτόκου. Είναι η ημέρα κατά την οποία η Υπεραγία Θεοτόκος κλείνει τον επί της γης κύκλο της ζωής.
Την 6η Αυγούστου η Αγία μας εκκλησία εορτάζει μια μεγάλη Δεσποτική εορτή. Τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος Ιησού Χριστού.
Προφήτης Ηλίας, ο πλέον γνωστός και ο πλέον μεγαλύτερος από όλους τους προφήτες της Παλαιάς διαθήκης. Ονομάστηκε Θεσβίτης γιατί καταγόταν από τη Θέσβη. Έζησε τον 9ο αι. π.Χ. και λειτούργησε ως προφήτης 25 χρόνια. Κατά την γέννησή του ο πατέρας του είδε σε οπτασία δυο αγγέλους να τον ονομάζουν Ηλία και να τον σπαργανώνουν με φωτιά και να του δίδουν φλόγα να φάει. Οι ιερείς του Ισραήλ, ερμηνεύοντας την οπτασία, είπαν στον πατέρα, ότι ο γιος του θα γίνει προφήτης και θα κρίνει το Ισραήλ με δίκοπο μαχαίρι και φωτιά.…
Ο Προφήτης Ηλίας, ή Αϊ – Λιάς κατά την προσφιλή έκφραση του λαού μας, είναι μεγάλος Προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης πολύ αγαπητός και τιμώμενος από όλους τους πιστούς.
Η Αγία Εκκλησία μας ονομάζει Νεομάρτυρες όσους μαρτύρησαν κατά την Τουρκοκρατία. Το φαινόμενο της διώξεως των Χριστιανών και των Μαρτυρίων τους είναι διαχρονικό και οικουμενικό.
Οι Νέοι Μάρτυρες της εκκλησίας του Χριστού πρόσφεραν το είναι τους και το αίμα τους για να γιγαντώσει το αειθαλές δένδρο της ορθοδοξίας και του ελληνισμού.
μια πρώτη προσέγγιση εις το πολυσχιδές, ψυχωφελές και πολυεπίπεδο έργο του.
Μητέρα, μάνα, μαμά, μάδερ (για τους προχωρημένους!). Όπως και αν την πεις μια είναι η λέξη Μάνα. Μάνα ο νιός, μάνα ο γέρος, μάνα ακούς σε κάθε μέρος. Μάνα, λέξη γλυκιά. Τη λες και ρίγη συγκίνησης σε κατέχουν. Γιατί άραγε;;
Υπάρχουν ημερομηνίες στην παγκόσμιο ιστορία που χαρακτηρίζονται σταθμοί. Σηματοδοτούν την αρχή μιας εποχής και το τέλος της προηγούμενης. Μια τέτοια είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, και η 29η Μαΐου 1453. Η ημέρα που η βασιλεύουσα των Πόλεων κυριεύθηκε από τους Οθωμανούς και έπαψε να είναι η Πρωτεύουσα μιας αυτοκρατορίας χιλίων και πλέον ετών. Η επτάλοφος Κωνσταντινούπολις, κέντρο παγκόσμιου ελληνορθόδοξου πολιτισμού, εάλω. Όμως, «Εάλω η Πόλις ή όχι»;; Είναι ερώτημα, όχι διαπίστωση.
Κωνσταντινούπολη 29 Μαΐου 1453. «Θα πεθάνουμε για την πίστη του Χριστού και την πατρίδα μας». Ο τελευταίος Λόγος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.
Ὑμεῖς μέν, εὐγενέστατοι ἄρχοντες καὶ ἐκλαμπρότατοι δήμαρχοι καὶ στρατηγοὶ καὶ γενναιότατοι στρατιῶται καὶ πᾶς ὁ πιστὸς καὶ τίμιος λαός, καλῶς οἴδατε ὅτι ἔφθασεν ἡ ὥρα καὶ ὁ ἐχθρὸς τῆς πίστεως ἡμῶν βούλεται ἵνα μετὰ πάσης τέχνης καὶ μηχανῆς ἰσχυροτέρως στενοχωρήσῃ ἡμᾶς…
Ο Απόστολος Παύλος βρίσκεται εις την Τρωάδα με τους συνεργάτες του. Βλέπει σε όραμα ένα Μακεδόνα να του λέγει «Διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησαν ημίν» (Πράξ. 16,9).Η έκκληση Μακεδόνα που τον καλεί να πάει εις την Μακεδονία για να τους βοηθήσει. Αλήθεια τι είδους βοήθεια θα μπορούσε να παράσχει ο απόστολος Παύλος παρά το κήρυγμα της Αληθείας.
Τον Μάρτιο 1821, ξεσπά η επανάσταση στην Πελοπόννησο. Η φλόγα της, κατά το πέρασμα του καιρού, μεταδίδεται σε Στερεά Ελλάδα, Αιγαίο, Θεσσαλία, Μακεδονία και αλλού.
Ὤφθης Θεράπων, οἷα θύτης τοῦ Λόγου, Ὤφθης Θεράπων, καὶ δι’ αἵματος Πάτερ Διαβάζουμε στο συναξάρι του Αγίου Θεράποντος τη μνήμη του οποίου εορτάζει η Εκκλησία μας την 14η Μαίου. Την καταγωγή του δεν γνωρίζομεν ακριβώς.
Είμαστε εργαζόμενοι-ες στην Ιατρική Παρέμβαση, στη δομή Ανατολή και εκφράζουμε την αγανάκτησή μας για τη συνολική κατάσταση που επικρατεί στο χώρο εργασίας μας.
Μ. Τετάρτη: η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα Γυνή. Μ. Πέμπτη: Σήμερον κρεμάται επί ξύλου… Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν. Η Αγία μας Εκκλησία την εβδομάδα που προηγείται της Αναστάσεως του Κυρίου ονόμασε Μεγάλη, όχι γιατί η εβδομάδα αυτή έχει μεγαλύτερη χρονική διάρκεια σε σχέση με τις άλλες του χρόνου, αλλά για τα θαυμαστά γεγονότα που εορτάζονται την εβδομάδα αυτή. Ονομάζεται και Αγία εβδομάς. Κάθε ημέρα είναι αφιερωμένη σε ένα γεγονός ή σε κάποια πρόσωπα με σκοπό να προετοιμαστεί ο Χριστιανός κατάλληλα για να υποδεκτεί το υπέρτατο και χαρμόσυνο…
Διανύουμε ήδη την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα των παθών του Κυρίου, τα οποία κορυφώνονται τη Μ. Παρασκευή και μας οδηγούν στην πιο λαμπρή ημέρα. Στην Ανάσταση του Θεανθρώπου, στη νίκη της Ζωής επί του θανάτου.
Σάββατο του Λαζάρου, Κυριακή τω Βαΐων, δυο σημαντικές και κομβικές ημέρες της εκκλησιαστικής ζωής της Ορθοδοξίας. Εορτές Δεσποτικές. Αναφερόμενες στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.
Δεν είναι απολύτως εξακριβωμένος ο τόπος γέννησης του Καραϊσκάκη . Αποτελεί σημείο διεκδίκησης και διαμάχης. Τον θεωρούν τέκνο τους το χωριό Μαυρομμάτι Καρδίτσας ,και η Σκουληκαριά. Άρτας.
Κατά την επανάσταση του 1821 σύμπας ο Ελληνικός Λαός ξεσηκώθηκε και πολέμησε για την του Χριστού πίστη και της πατρίδος την ελευθερία. Μεγάλη η συμμετοχή της Εκκλησίας ,ανεξάρτητα από την μηδενιστική στάση των εθνομηδενιστών, γνωστή και κατακριτέα η στάση τους. Παραποιούν και ερμηνεύουν κατά το δοκούν τα τότε γεγονότα αντίθετα προς την πραγματικότητα.
Η πρώτη Κυριακή των νηστειών της Μ. Τεσσαρακοστής είναι αφιερωμένη, από την Αγία Εκκλησία εις την Ορθοδοξία.
Αγάλλεται και πανηγυρίζει η Ορθοδοξία και σύμπας ο Ελληνισμός. Ξημερώνει η 25η Μαρτίου. Ημέρα που σηματοδοτεί την Ελευθερία του ανθρώπου.
Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία… Έως πότε παλικάρια θα ζούμε εις τα στενά… Για του Χριστού την πίστη την Αγία …
Γρηγόριος Παπαφλέσσας, ο ρασοφόρος αγωνιστής και μάρτυρας της ελευθερίας της Ελλάδος. Σημαντικός πολεμιστής της παλιγγενεσίας του 1821.
Αθανάσιος Διάκος, γνωστός ήρωας της επανάστασης του 1821 με μαρτυρικό τέλος. Κοιμήθηκε ως Έλληνας ήρωας και γενναίος χριστιανός. Δεν απαρνήθηκε την πίστη του, ούτε και την ελληνικότητά του. Ανδρείος στο φρόνημα ως ελληνορθόδοξος μαχητής. Τον κατέγραψε η ιστορική και λαϊκή μνήμη στις χρυσές σελίδες που (πρέπει να) εμπνέουν και (να) καθοδηγούν τις μετέπειτα γενεές.