Συγγραφή άρθρου: Παρασκευάς-Μάριος Τουρτούνης
Τον Φεβρουάριο του 2014, ύστερα από τη λήξη μιας κατάληψης του χώρου της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, που πραγματοποιήθηκε από ένα ολιγάριθμο σύνολο φοιτητών που ανήκαν σε αριστερή πολιτική παράταξη, στο μάθημά μας της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας που είχαμε με τον αείμνηστο καθηγητή κ. Νίκο Μπιργάλια την επόμενη ημέρα, δεχτήκαμε από εκείνον κάποια δημοκρατικά μαθήματα, με αφορμή την κατάληψη που είχε πραγματοποιηθεί κατά το προηγούμενο διάστημα.
Σ’ αυτό το μάθημα λοιπόν, ο κ. Νίκος Μπιργάλιας μας είχε πει ότι αυτή η κατάληψη υπήρξε απόφαση μιας συντριπτικής μειοψηφίας, η οποία στέρησε μερικές μέρες μάθησης απ’ τους φοιτητές. Ο καθηγητής αρχικά ήταν έξαλλος μαζί μας, λέγοντας ότι εμείς, η απόλυτη πλειοψηφία των φοιτητών, παραμείναμε αδρανείς, δείχνοντας την ανοχή μας σ’ αυτή την μειοψηφική απόφαση κι εκτέλεση της κατάληψης αυτής. Μετά από λίγο, με πιο ήπιο τόνο, μας υπέδειξε γενικά να μην υποκύπτουμε σε μειοψηφικές αποφάσεις οποιουδήποτε πολιτικού προσανατολισμού, καθώς αυτή η επικράτηση της μειοψηφίας είναι ενάντια στην αρχή της πλειοψηφίας, την οποία υπηρετεί το δημοκρατικό μας καθεστώς. Όπως μας είχε πει, η δημοκρατία και οι αρχές της θα πρέπει να εφαρμόζονται πιστά στις μικρότερες κοινωνίες, καθώς το σύνολο των φοιτητών αποτελεί μια μικρή κοινωνία, προκειμένου να θέτουμε συνεχώς σε ισχύ τις αρχές αυτές που υπηρετούν το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Με λίγα λόγια, θα μου μείνει αξέχαστο εκείνο το τέταρτο (περίπου 12.15 – 12.30) της 11ης Φεβρουαρίου του 2014, στο αμφιθέατρο υπ’ αριθμόν 440 του κτηρίου της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου ο αείμνηστος κ. Νίκος Μπιργάλιας, πριν ξεκινήσει το καθιερωμένο μας μάθημα, αφιέρωσε αυτό το τέταρτο στις δημοκρατικές του υποδείξεις προς εμάς, ενημερώνοντάς μας για τα δικαιώματα που διαφυλάττει η δημοκρατία για την πλειοψηφία, έναντι των αποφάσεων μιας αυταρχικής μειοψηφίας.
Αναμφίβολα, λοιπόν, ο αείμνηστος κ. Νίκος Μπιργάλιας αποτελούσε ένα φωτεινό παράδειγμα δημοκράτη ανθρώπου, ο οποίος είχε πλήρη επίγνωση του τρόπου λειτουργίας των αρχών που διέπουν το δημοκρατικό μας πολίτευμα, προφανώς λόγω και του όγκου των γνώσεων που κατείχε για την αρχαία ιστορία της Ελλάδος. Ο αιφνίδιος θάνατός του, στις αρχές του έτους 2015, αποτέλεσε ένα δυσβάσταχτο πλήγμα για ολόκληρο τον επιστημονικό κόσμο, αλλά και, ειδικότερα, για το ίδιο το δημοκρατικό πολίτευμα, το οποίο έχασε έναν γνήσιο, και θεωρητικά καταρτισμένο, ένθερμο υπερασπιστή του.
Τελικά, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και την φετινή επέτειο των 200 χρόνων από την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης (1821-2021), πιστεύω ότι όλοι εμείς, ως Έλληνες πολίτες, θα πρέπει να αναλογιστούμε σοβαρά τις δημοκρατικές υποδείξεις του αείμνηστου καθηγητή κ. Νίκου Μπιργάλια, στις οποίες αναφέρθηκα προηγουμένως, καθώς η ελευθερία των Ελλήνων πολιτών βασίζεται αναμφίβολα στο δημοκρατικό πολίτευμα με το οποίο κυβερνάται η χώρα. Συνεπώς, όλοι εμείς οι Έλληνες πολίτες, οφείλουμε να διαφυλάττουμε ως «κόρη οφθαλμού» το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας μας, περιθωριοποιώντας οποιασδήποτε φύσεως και κατεύθυνσης μειοψηφικά σύνολα, τα οποία απειλούν την εύρυθμη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, προσπαθώντας να επιβάλλουν τις δικές τους απόψεις πάνω στην πλειοψηφία.
